Sevginin diliyle konuşan bir yürek
Gönlündeki damlayı çevirir deryaya
Dil ve gönül arasında çekilen kürek
Güçlü bir sevda olur götürür Mevla’ya

Gönlüne düşerse ufak bir kıvılcım
Beslenerek büyür dönüşür kora
Temelde sevgi yoksa çarpmaz yüreğin
Ne fırtına eser o zaman, ne de bora

Sevgidir yüreği derinden etkiler
Sevgiyle büyür yeşerir kalpler
Sevgidir ruhunda güller açtırır
Sevgiliye iltifat gönül taçlandırır

Sanat ruhun güzelliğini yansıtır dışa
İlham hakkın ikramı ruhtan damlalar
Fırçayı kullanan ellerde marifet ister
Bir damla hayalden dökülür deryalar

Sevgisidir yemeğe lezzeti katan
Marifetli ellerde neler pişmez ki
Hem göze hem ruha,hitap edebilmeyi
Herkes beceremez, herkes bilmez ki!

Hayatımda karşılaştığım en güç soru
Tanımadan, tanıtmak onun ruhsal yönü
Kelimeleri yetmese de derindir hissiyatı
Sevmektir, anlamaktır, ömürdür külliyatı

Ne kadar yüklensen kendi kendine
Aşmak için hırpalanır kendine edersin
Dedim derdin ne? Sordum kendime
Karşılıksız beklentisiz gerçek seversin

Sadece sevgi dedim menfaatsiz halim
Sen sevgini esirgesen yine ben varım
Dil ve gönül bir bedende tamamlar canım
Kelimelerinde çiçeklenir, çorak baharım

Ne söylesem biliyorum ikna edemem
Bir deryaya damla olmak, hiç kolay mı?
Ben bir hiçim, kendime,adam bile demem
Sadece derin hissiyat bu, sizce olay mı?

Çatışma olmazsa zaten şaşarım
İki duygusal fırtına karşılaştığı an
Yüreğime dağı aldım,ferhat olur aşarım
Ay buluttan sıyrılıp gülümsediği an
Yusuf Erdoğan