öğretmenin vedası
Bir duygu cenderesinde kaynar yüreğim
İçim hüzzam makamında şarkılar söyler Bu mahzun bestenin güftesi ben miyim? Yürek dokunur tellere dilim arz eyler. *** Farzet ki sahilinde sert rüzgarlar eser İpeksi dokunuşların çarpışan hayalleridir. Bir öğretmenin bırakacağı en güzel eser Edep akıl ve merhametin buluştuğu yerdir. *** Her yaratılan özünde zikrini yapar Dalgalarda sahile içindekini atar Bir idealin etrafında oluşursa halkalar Vicdan,insanlığımıza bir ömür katar. *** Desem ki bir ömür nasıl da geçti? Her şey dönüp dolaşır aslına döner Rabbim her canlıya bir sermaye biçti Bir gün tükenir hazine emrine döner. *** Soruyorum kendime sayfan nasıldı? Velev ki şiir misali bir duvara asıldı. Ömür neki? İnişli çıkışlı aralıklarla fâsıldı İnsanlığımızın dışında bizden geriye ne kaldı? *** Bitti nihayet, en sonun da elimizde berat Bitecek bir gün, günü gelince bitecek bu hayat. Ölü kalplere gül açtırmak mı? Binlerce defaat Kendimi o zaman hissederim vicadanen rahat. *** Şimdi hüznüm sarmaşık gibi, asılı yüreğimde Kitap defter ve tebeşirdi, yürekleri tutardı elde Dağlar aşıldı zorluklarla ağaçlar artık meyve de Solmayan mevsimim,bendeki beşinci mevsimde. *** Herkesin ömür hayatında, vardır hikayesi Diğerlerinden farklıdır öğretmenin gayesi. Bir merhaba bir güler yüz belki onur payesi Esas, vicdan ve merhamettir öğretmenin sermayesi *** Hayat bir estetiktir, bir idealdir sunumda Büyük Türkiye hayali yatar, ufukların koynunda. Bir kültür bir medeniyet , nizâmı âlem koyunda Eğer çalışmazsam adam gibi, vebali benim boynumda. *** Vicdanlar rahat olsun zahmet çekmeye değer Vazife şuuru budur bence, öğretmensek eğer Erisekte bir mum gibi aydınlık yarınlara değer Tek bayrağımız dalgalansın, başımız göğe erer. 08.11.2024 Yusuf Erdoğan |