martılarbu şehrin kapısına kilit vuracağım gri dumanı bırakıp, gölgemi alıp gideceğim martılı bir şehre martılar anlar beni. bırakacağım burada güneşi simit ağacı çocukların gözlerindeki umudu tasalarını göğüslerine gömmüş kadınları istenmeyen elleri gözlerimi götüreceğim yolcunun kaybettiği aşkı görmek için vicdanımı götüreceğim o filimde son defa ağlamak için. |