Kara kalem çizimi gibi hafif keskin, birazda kıvrımlıydı hayat
Kavramlar arası geçiş sananlara inat
Aramızda hala duran, bir hat
Pırlanta misali, yarım karat
Kimse anlamaz, bu bir zanaat
Ya da kollarımda ıslanan, uçsuz bucaksız bir kanat
Kaç geceler bekler ki insan
En fazla bir, bilemedin iki saat
Sen boşuna bekleme gelmez, yat
Unutmadan, şu ışıkları da kapat
Bundan sonra ben varım Nebahat

Yalnızlık çekmeye son
Komşuların ne dedikleri umurumda değil, onların içi fesat
Öyle bağlandık ki sanki hiç kopmayacak bu halat
Onun yazdığı son mektubu da benim için yırt at
Bundan sonra ben varım Nebahat

İnanır mısın? Senin yanında yazdım, tam tamına yedi sonat
İşte buna denir sanat
Yağmurlar gibi geceler boyu ıslat
Damla damla içimi kanat
Bundan sonra ben varım Nebahat

Tüm olumsuz düşünceleri kafandan sök at
Karamsarlığını doğaya sat
Aşkım sana lütfedilmiş bir fırsat
Yaşama davranma öyle hoyrat
Olma bu kadar da kubat
Yap numaranı da gülsün asık olan surat
Anlıyorum, yok sen de pek kabahat
Olsun artık bu kadar da hız sürat
Bundan sonra ben varım Nebahat

Sen ol ki bana beyat
Dolmasın hayatımızdaki miat
Sonsuza dek olalım biat
Edelim tüm zorluklara sebat
Aynı kalsın tabiat
Kuralı gibi olsun fıtrat
Bundan sonra ben varım Nebahat

Bizdeki bu arat
Yeter de artar etmeye cihat
Dur demez bize sırat
Olacak elbet bizde de bir pusat
Bundan sonra ben varım Nebahat…

HAKAN AYDIN