GÖNÜLBir çift yeşil göze, dünyalara yandı gönül Zaman durdu, küllerini maziye savurdu Bir çift güzel söze, dünyalara kandı gönül Hazan soldu, dalları yaktı, kavurdu gönül Zihnimin ötesine taht kurdu zalim gönül Medcezirler fikrimi esir aldı dön gönül Kalbime kondurdun aşk denen muzibi gönül Ömrümce görmedim böyle keder böyle hüzün Fuzuli kalan cismim, gitti gideli ferim Hasret illeti bitip tükenmez derdim benim Suallerle dolu heybem ki döküldü derim Kavuşur dimağlar yanıt bulduğunda tezim O hareler, oyalar beni, meşguliyetim Rüyalarıma mühürdür o yeşil gözlerin Tefsiridir menekşe bakışlı gecelerin Uyumak istersem sebebi yeşil gözlerin HAKAN AYDIN |