bu gözyaşı olmamış bir daha ağla
yolumu sırtıma alıp gitmişim
içi boş başakların asiliğinde hasat kesat bu mevsim başaklar öfkeyle kalkmış. toprak dam kenarı gölgeliklerde çay daha bi demli kuruyan göz yaşları kahveye tuz olur belki sübyan gelinlerin iyotlu akan pınarlarda yüzünü yıkar sabahları serçelerin yüreğindeki serinlik gözünde tutar damlaları gıyotin hesabi acısız ölümlere bu gözyaşı olmamış bir daha ağla |