MAVERA
Akasya kokan yollar düşer peşine
Ve Akrep yelkovanla kavgada Yürürsün zaman yürür düşe kalka ardından Sonra Karanlık çökerken ufkun her zerresine Öyle bir rehavet ki Kuş tüyü ağırlığında dünya omuzda Kirpiklerin ardında uyuyan gözler Ve huzur demlerinde mavera Hüzün akşamları demlenir Sabah salasına pür dikkat kulaklarımda Yol alırken güneş sevdasıyla yarına Bin parçaya bölünmüş yüzümde ki çizgiler Ağır ağır akmakta mecrasına gözlerde ki damlalar Biliyorum Yine yetişecek imdadıma mavera Şimşek hıçkırıklarıyla anlatırken âlemi Senden gelene amenna Yarabbi Sona ererken vaat edilen zaman Lâkin kulundan geleni neresine sığdırayım heybemin Nefes son demini vururken Adını anan dudaklarıma Neyse ki; Mavera okyanusuna açtım sinemi… |
Tebriklerim, selâm ve saygılarımla...