Sana geliyorum İstanbulHani, gün yedi tepeler ardına kayıp gider ya yuvasına Hani alem karanlığa tam gömüldü derken Aydınlık seli akar ya geceye Yeniden ışıltılı bir hayat başlar raks ritimleriyle İşte o zaman Sis aydınlığa bırakır yerini Bağrında ki yavrularım gelir aklıma Gözlerim parlar Sen aklıma gelirsin İstanbul Gözlerim buğulanınca yağmur bulutlarında Tren kompartımanının camları misali Ve gözlerimde tüten canlarım takılır aklıma aniden Vapur düdükleri kulağıma çağrı olur beşiktaş iskelesinde Ve ben yollara düşerim kar kış demeden Çok özledim canlarımı Öyleyse Bekle beni Sana geliyorum İstanbul… |
şehir misin, yâr misin, kara mısın, ak mısın?
kutlarım usta kalemi, keyifle okudum.
güzelliklerle dolu yıllara...
sevgi ve selamlar...