Son Çizik ...Yıldızlar saçlarında üşüyor, Gün gözlerinde... Sorsaydın söyleyecektim oysa, Nazi kamplarında ki esirler gibi Kalbinin esaretine ne savaşlar verdiğimi, Yokluğunun faturasını Beni sevenlerden kestiğimi... Suskunluğun dudaklarımı kanatıyor Hiç çıkmayan kan kırmızısı rujlarla Yazıyorum nedenimi aynaya Kalbinin çıkış kapısındayım, Belaya nazır... Ne çok zaman geçti ellerinin sıcağından, Gönlünün salıncağından, Kurguladığımız sıcacık yuva heyecanından... Gelme... Seni yitirdim gelme hayallerinin içerisinde... Ne adına yakışacak bundan sonra kelimelerim Ne de, adıma yaklaşacak kelimelerin Ne terime değecek harlı terin Ne de bir sevişmeyi başlatabilecek gözlerin... Bu son çizikti bıraktığım ömrüne Yıldızlar saçlarında üşüsün, Gün gözlerinde... Şimdi şifalı bir ot gibi yaşa Yalanlar çiftliğinde Her aşk kendini kalbe kazır Sana o yürekte yer yok artık, Kalbinin çıkış kapısındayım Biletim hazır... Elif SEZGİN |
Sevdim bu şiiri, tebrik ederim...