Vurmayın Ne OlurBugün anneler günüymüş! Hani sen de anneydin? Sende kardeştin anneye sahip olan. Babaydın anneye eş! Ne çabuk unuttunuz? Benimde can taşıdığımı Daha dün… Daha dün oyuncak diye çocuklarınıza vermediniz mi? Onların önüne oyuncak diye atmadınız mı beni? Ya da hırpalayarak oynamadınız mı? Oysa hiç düşünmediniz Benim de çocuklarımın olduğunu Çocuklarımın açlıktan nefeslerinin koktuğunu Hor görmeyin ne olur Ben de senin, onun gibi bir anneyim… Ne mekânım belli ne de yerim yurdum Sokaklar yatakhanem olsa da Vatansızım Çocuklarım hep iç sızım Vurmayın ne olur ben de anneleriniz gibi anneyim! Düşünmezsiniz, övünürsünüz sıcaklığımla ısınmak için Zemheri ayazında bana bürünürsünüz. Kiminizin vücudunu sararım, kiminizin ellerini ısıtırım Ağzınız bir karış açık, aklın havada Caka satarsınız ona buna Aklınız hep kabarık cüzdanlarınızda! Unutmayın biz sonradan görmüş değiliz Sizin gibi yaratanının verdiği bir canız sadece… Bizim tercihimiz değildi Ağustos sıcağında kürk giymek! Siz hiç o sıcakta kuytu köşelerde bir damla su aradınız mı? Onun bunun kapısında çanak yalayarak Çocuklarının ağzına kustunuz mu? Neden ben, biz onlar hep sokaklardayız? Ya da adımız sokaklarla anılmış Sahip çıkamayarak köprü altına gönderdiğiniz çocuklarınızdan farkımız ne? Dört ayaklı sekiz memeli olmamız mı? Unutmayın biz de bir anneyiz ve aileyiz… Sizde cansınız, gölgesinde soluklandığımız ağaçlar da, biz de yaratanın canıyız Bir avuç toprak değil mi hepimizin üzerimize atılacak olan Ölüm hepimiz için hatta bütün canlılar için de aynı Hakir görmeyin, bizimde canımız ve cananımız var Biz de sizin annen gibi anneyiz Vurmayın ne olur bizim de bir canımız Sizler gibi sevgi bekleyen çocuklarımız var… //Sokak hayvanlarına ithaftır// Mustafa KARAAHMETOĞLU |
canı gönülden kutladım
sevgimlesin her dem...