HİÇ BİR ŞEY İÇİN GEÇ DEĞİL ÖLÜM HARİÇBir yalnızlık türküsü var dilimde kelimeler çığlık çığlığa içime gizlenmiş ellerim de kırık yavan öpüşler bırak diyor yüreğim miadı geçmiş bu aşkı bırak inceldiği yerden düşsün avuçlarına kopar gitsin kafasını ellerinle. Her aşkın içinde keşkeler olur bilirsin ’ama/larla süsleriz peşine belkiler düşer yaralı yürekten yaralı bir kuşun son nefesi gibi nasıl da ürkek nasıl da şaşkın olur hatırlasana. ben hatırlıyorum çocukluğun verdiği o acımasızlıkla ne kadar çok kuş avlamıştım lastiğimle ve hiç acımadan kafasını koparmıştım daha az canı yanar demişlerdi öyle öğretmişlerdi öyle yapmıştım. Yüreğimde nefesi kesilmiş ne varsa bir bir bıraktım kuytu köşelere üzülmüyorum sadece biriktirirken bunca işe yaramaz anıları harcadığım zamanı geri almak mümkün olsaydı diyorum. Gittiğin yollar uzun karanlık yollar gözlerim yas elbisesi giyineli ne kadar çok olmuş meğer. bir türlü maviyi seçememişim gecenin ardında ki. Örümcek ağları sarkıyor gönül evimin her köşesinden. Elimde modası geçmiş bir süpürge annemden kalma, belimde kararlı bir önlük lekelenen ne varsa zaman merdiveninde diz çöktüm siliyorum gururu sürdüğüm bezle annemin öğrettiği titizlikle.. Sıkı sıkıya kapalı perdelerin uçları sarkmış gün görmediğinden ışığa hasret her zerresine dokunuyorum yumuşak yüreğimle ne kadar sertmiş zaman ne kadar sertmişim o zaman. Gülümseyen bakışlarımla açıyorum karanlık olan her şeye perdelerimi sıcacık bir güneş karşılıyor beni. Öpüyorum yeni doğan güneşi alnından. Ayvazım DENİZ |
bir bir bıraktım kuytu köşelere
üzülmüyorum
sadece biriktirirken bunca işe yaramaz anıları
harcadığım zamanı geri almak mümkün olsaydı diyorum.
Gittiğin yollar
uzun karanlık yollar
gözlerim yas elbisesi giyineli ne kadar çok olmuş meğer.
bir türlü maviyi seçememişim gecenin ardında ki.
AH BEN CAN
mavilerin umutla yüreğimizi saracağı günü dileyelim mevladan
yoksa bu sancılar
çok keser soluğumuzu solumuzdan...
çok güzeldi
tebrıklerimle