ARKADAŞIM
Bir gönül vardı bende, oldu yârenin dostun
Sen bana başı gökte, dağ oldun arkadaşım Anlattım meramımı, sen yere bakıp sustun Gönülleri bağlayan, bağ oldun arkadaşım. Gözünde hüzün görsem, ben burada ağlarım Kimi zaman durgun su, kimi zaman çağlarım Sen gülünce gül açar, gönlümdeki bağlarım Umudun yeşerdiği çağ oldun arkadaşım. Öyle kolay mı sanki, kavli kararda durmak Memleket davasına, beraber kafa yormak Her an akılda tutup, birde hatırın sormak Sevgiyle sarmalayan, ağ oldun arkadaşım. Sana olan meylimi eyledim bazen ferman Umudu seller alsa akıp gitse de güman Bir tatlı tebessümü eyledik câna derman Yüreğimde eriyen, yağ oldun arkadaşım. Soldurmasın yüzünü, zamansız hain bir yel Vefa ile can bulsun, sana uzanan o el Arada bir banada, şiirlerle akıp gel Dört mevsim bana açan, bağ oldun arkadaşım. |