G U R U Rİnsanı helak eden; haset, ihtiras, kibir... Adam biraz düşünür, hayrına soluk solur! Açılınca mahşerde malum defter-i kebir; Ak koç, kara koç elbet geçitte belli olur... Tevazu bir ziynettir, gurur; insanın kurdu... Kibrinden çatlayanlar ne hale soktu yurdu! Neredesin tevazu, gurur bizi çok yordu? İbret dolu hayattan insan olan ders alır... Düşer de yere burnu, eğilip almaz onu! Kibrinden başka hiç bir varı yok eni konu... Tevazuda hayat var, hüsran gururun sonu! Diploma cehli alır, insanlık baki kalır... Mağrur olma sultanım, senden büyük Allah var! Sen de çekileceksin, hesap günü billah var... İndir gönlünü yere, mağrurlukta eyvah var! Makamlar yükseldikçe, gönüller hep alçalır... Gurur Allah’a mahsus, insanın harcı değil... Dikleşmekten fayda yok, dik dur, saygıyla eğil! Adam ol adam gibi, hayırsız olma oğul; Sen yeter ki doğru ol, eğri belasın bulur... Karaman-2014/05 TDK: helak: yıkılma, bitme, mahvolma... mağrur: gururlu, kibirli... cehil: cahillik, bilmemezlik, ilimden mahrum olmak veya nadanlık... HALİL ŞAKİR TAŞÇIOĞLU |