Pollyanna DeğilimAnneciğim Seni öylesine özledim ki Dayanılmaz hasretinle Bugün yine Koşa koşa sana Ana kucağına geldim Anne kokusu sinmiş Yeşillere bürünmüş Topraktan örtüne Hasretle sarıldım Uzun zaman olmuş Ne çok özlemişim Anne kokusunu Doyasıya içime çektim Ahh anne sen gittin gideli Ebediyete Ben yalnızlığın pençesindeyim Sensizlikte boğuldum anne Yıllar varki alışamadım Ne aniden bırakıp gidişine Ne de sensizliğine Geceler Arkadaş oldu sessizliğime Sabahladım Yüzümde Gülümseyen bir maske Oysa Yüreğim de yangın Kimse bilmiyor İçim kan ağlıyor anne Ahh anne Herkes beni Pollyanna biliyor Yalnız ama Mutluyum sanıyor Ben Pollyanna değilim anne Pollyanna değilim... 16.06.2007 |
çünkü hepimizin başından geçmiştir hüzünler, unutulmaz acılar polyanna olmasak nasıl dayanırız bütün bu acılara...saygılar sunuyorum yüreğinize sağlık.