Bir Yalnızlık Türküsü....
Bir Yalnızlık Türküsü Dilimde...
Ne zaman ki Bir yalnızlık türküsü duysam Ve tüm benliğimle dinlesem... İşte o zaman Yüreğim burkulur ve incinir Gönlüm çağıldar... Ne zaman ki Ruhuma çöken Acı bir hüzünle inlesem... İşte o zaman Bitmeyen sevda yangınlarında yanarım Irmak olur gözyaşlarım Göz pınarlarım dolar çağlarım Veda çığlıklarına karışır feryadım... Ne zaman ki Issız sahil köşelerini Gün batımı kızıllığında Sessiz martı çığlıkları doldurur... İşte o zaman Duyuramaz olurum sesimi Sessiz çığlıklara dönüşür feryadım... Ne zaman ki Deniz kıyısına vurmuş Zavallı,çaresiz bir balina görsem... İşte o zaman Sudan çıkmış Sahil kıyısına vurmuş Çaresiz zavallı Bir balina gibi hissederim kendimi... Ne zaman ki Çıplak ayaklarıyla Kızgın kumlar üzerinde çaresiz dolaşan Üstü başı perperişan bir insan görsem... İşte o zaman O zavallı kimsesiz insanda Kendimi Kendi kimsesizliğimi Kendi çaresizliğimi Kendi yalnızlığımı görür,ağlarım... Ne zaman ki Kendimi yalnız hissetsem Ve... Bir yalnızlık rıhtımına sığınsam... İşte o zaman Sessiz,çaresiz çığlıklarımı bastırmak için Kimse görmesin, Kimse duymasın, Kimse bilmesin diye Suskun dünyamda gizlenirim... 28.03.2009 |
kutlarım haz aldım saygılarımla