Kahve Gözlü Yar...
Kahve Gözlü Yar...
Kahve gözlü yar... ’Bir türkü yaktım sana’ Sen benden gittin gideli Ey yar her şey anlamsız şimdi Sen yokken yanımda Geceler geçmek bilmiyor Zifiri karanlığın içinde Gün güne erişmiyor Yalnızlık türküsü dilimde Alıp başımı gitmeli miyim Yoksa bu da benim kaderim demeli miyim Ey yar sensizlikte yalnızım Sensizlik yürekte bir kor Hayat inan öyle zor Ah yar Kahve gözlü yar Sen benden gittin gideli Kırık kolum kanadım Tutmuyor sanki elim Söylemez oldu dilim Sen yoksun yanımda Ahh yar izbe viranelerdeyim Kendimi kaybetmişim Dünyaya küsmüş gönlüm Avare gezmelerdeyim Ey kahve gözlü yar Sen benden gittin gideli Gönlüm sana deli hasret Sevgim sana hep aç susuz Öyle bilinmez bir dert ki Gözlerimde sensizlik uçurumu Ölüm mü ayırdı bizi birbirimizden Ayrılık türküsü yakar yürekten Ah yâr Kahve gözlü yar Sen benden gittin gideli Dinmiyor ruhumda fırtınalar Gecenin karanlığı bitmek bilmiyor Sensiz gecelerim geçmek bilmiyor Ne çekilmez hasrettir bilinmezki yar Gönlümde çoşku yok yüzüm gülmüyor Sen benden gittin gideli Ey kahve gözlü yar Bizi ayıran ne Aramızda sonsuz, soğuk bir duvar mı Ah yâr Neredesin Karanlığın labirentlerinde saklı mısın Bir bilinmez diyârda mısın Gidilip de dönülmez bir yolda mısın Yokluğun varlığıyla öz diyarında mısın Ah yâr Ey kahve gözlü yâr Beni de mekanında ağırlar mısın 03.12.2006 Halide Selcan Karagül |