Hayatımın Öyküsü
Hayatımın Öyküsü...
"Hayatımın öyküsünü yaşıyorum yeniden Yalnızlığın türküsünü yazıyorum yeniden" (H.S.Karagül) Doğduğum an’dan beri el üstünde tutuldum Elden ele gezindim şefkât ile yoğruldum Çocukluk hayatıma mutluluklar doldurdum Büyümeye başladım acılarla yoğruldum... İster miydim mutluluk bizden hep uzak olsun Rengarenk kelebekler örümceğe yem olsun Minicik yüreğime acı tohumlar dolsun Gözyaşlarım şelâle hıçkırığa boğuldum... Küçükken her şey güzel hiç bir şey anlamazdık İçimiz kıpır kıpır hiç uslu duramazdık Büyükleri üzerdik çünkü çok yaramazdık Büyüdükçe anladım anladıkça duruldum... Henüz çocuk yaşımda ilk babamı kaybettim Dua ettim babama yıllar boyu kahrettim Acılarla tanıştım kaderime ah ettim Babasızlık ne zormuş şuur’uma kaydettim Kaybedince anladım anılara sarıldım... Henüz gençlik çağımda yirmi üç yaşlarında Hayatın baharında hüzün bakışlarında Acı haber tez gelir haber akışlarında Duyunca afalladım benliğimde kayboldum... Trafik canavarı yine bir kaç can aldı Duyduğum haber ile bütün ruhum karardı Dünya sanki o anda beni içine aldı Annemin acısıyla göz yaşına boğuldum... Annemin gözlerinde ayrılık hüznü vardı Yüreğimin içini hasret ateşi sardı Kurban bayramı yakın hayatımız karardı Bayramlar zehir oldu yalnızlığa gömüldüm... Yıllar yıla eklendi zor geçse de tükendi Sevdiğim bir çok kişi hayatımdan elendi Bu yürek en sonunda acılarla bilendi Henüz gençlik yaşımda olgunlaştım duruldum... Alıştım bu hayata yalnızlık kucağında Ömrüm gelip geçse de babamın ocağında Bekliyorum sabırla vuslatın durağında Ömrümüzün son demi itikâtle yoğruldum... "Hayatımın öyküsünü yaşıyorum yeniden Yalnızlığın türküsünü yazıyorum yeniden" (H.S.Karagül) 08.10.2012 Halide Selcan Karagül |
hep aynı değilmiyiz ki?
hayat işte geçiyor
tebrikler bıraktım canım.
selam ve sevgilerimle.