Senden Yegane Kalan/ SENSİZLİKTutsaklığına adanmış ömrümün, Tutuklu kaldığı zamanlarda Bir yanım zından , Bir yanım sırrının gizeminde Boğulan /sensizlik... Bir yangın ortasında keşme-keş Bir yanımda çöl susuzluğu Kuruyan dudaklarımda/ sensizlik.. Baharı unutmuş ömrümün, Sana tutulan yanıydı, Özledikçe acıyan, Sızlandıkça biriken/ sensizlik... Şefkatinle dokunsaydın kalbime Kalbim gül’ yar kalırdı.. Bir yanım utangaç Bir yanım mahçup Ve senden yegane kalan/ sensizlik...
|
hangisidir o kibirli fısıltıyı çığlığa dönüştüren?
zamanın külünde bir yangın bir yemin bir mesken özümsemekse özlemi şatafatlı bir düş gücü belki de esintinin ta kendisi...
kimse olduğu gibi kalmıyor yoksa yoksa...
özenti bir maske midir ardında saklandığımız?
ne fark eder ki yeter ki insan samimi olsun ve defalarca da yenilsin yeter ki kendine yenik düşmesin ki bu da çok olası değil hani...
sonsuz saygımla.
kalemin devindiği ve gerçek manada şimdiki gücüne kavuşurken geçtiği yollar ve dizeler...