Dipsiz, koyu gecede, dilsiz bir vaatti
Yemindi sevgiye
Candan sunulan bir itiraftı
Ve… Delildi aşka!
Bu’sen…


Sevişmek eyleminin kapı eşiği
Kulak yerine ağza söylenen sırlar beşiği
İç gıdıklayan, hazlar eşiği, bu’sen!


Gül pembe utangaçlıkların ana kucağı
O en şuh hissiyatların, dil-len-di-ri-le-me-yen bucağı
Karanfil lezzetli, mahcup duygular ocağı, bu’sen!


Birbirine dolanarak, Tanrıyla yakınlaşmak az az
Dudak uçlarıyla ruhu yudumlamak biraz…
Bana sunulan büyük bir imtiyaz, bu’sen!


Şimdi!
Bana bir lütuftur, bu kanatlanma hâli, bu dem…
Hem, bir kırıntıdır karanlıkta hissem
Farkında olmaksızın, bu satırları okurken,
Leylak rengi diş yaraları bırakarak,
Beni öpüyorsun desem!

Ve… Bu mısralar,
Biraz da
Benim kalbimdir desem!


Antakya,
28 Nisan 2014

Ali ASAFOĞULLARI