İnsan her şeye alışıyor zamanla
Bir ara
Onlarsız edemeyeceğimi sandığım
İnsanların yokluğuna
Onlarsız da olduğuna
Günün batıp-doğduğuna
Alışıyor insan...

Büyük sevdalar için
Zamanın darlığına
Yaşamın zorluğuna
Yokluk neyse de
SEVDASIZ DA OLDUĞUNA
ALIŞIYOR YA İNSAN!
İşte bu
Hepsinden daha çok dokunuyor adama!

Fakat günler geçtikçe
Bu dokunmalara da alışıyor insan
Dokunmaz oluyor acılar...

İçinden;
‘’Sevdasızlık dokunurdu’’ diyor ‘’eskiden’’
‘’Görüyorsun ya; Artık o da geçmiş bizden’’
‘’Boş ver dostum’’ diyor...
‘’Boş ver’’ içinden...
‘’Sen bir kadeh daha doldur testiden’’
Nasılsa,
İnsan her şeye alışıyor zamanla...

Sonra,
Sabretmeyi...
Olayları seyrine bırakıp beklemeyi
Olanca hızıyla geçmesine kızsa da zamanın
Öğreniyor günleri birbirine eklemeyi
Ufuklardan nem,
Kadehlerden dem çekmeyi
Belledi mi bir de;
Tamamdır artık!

Dedim ya;
İnsan her şeye alışıyor zamanla
Korkum da bu ya!
Alışmalara da alışacağız zamanla...



Bursa,
26 Haziran 2001
Ali ASAFOĞULLARI