Bilmem Kaç Sigara SöndüNe zaman seni düşünmeye başlasam Tutamam saatlerin şeceresini Bir sigara içimlik zaman akıp gider ellerimin arasından Sabun köpüğü gibi uçar umutlarım havada Kaç unutulan an yeniden hatırlanır Kaç sigara söner yanmadan. Ne zaman seni düşünmeye başlasam Silip atmıyorum içimdeki sevgini Kolay değil seninle dolu kalabalığımdan kaçmak Renklerim mavisinde gözlerini aramak Saçlarının gümüş tellerinde bileklerimden bağlanıp Sende esir kalmak Her kelamında damla-damla kanamak Kolay değil. Ne zaman seni düşünmeye başlasam İzmaritleri topluyorum tozlanmış anılar arasından Seni yaşarken unuttum demek kolay değil Nikotin kokusu sarhoşluğunda Yeniden bulaşıyor parmaklarıma karasevdan Yokluğun burnumda tütüyor duman duman… Ne zaman seni düşünmeye başlasam Adım adım yaklaşıyorum uçurum kenarına Duygularım intihara beş kala Derin bir nefes alıyorum son sigaramdan Yine; soldan başlıyorum senin için yanmaya. Ne zaman seni düşünmeye başlasam Saatler isyan ediyor yelkovanın ivecen ligine Sert poyraz vurup geçiyor aklımın ucundan Yeni bir yara daha açılıyor kapanmayan Tabibim değilsen eğer sessizce çık git hayatımdan Durma uzaklaş daha fazla alışkanlık yapmadan “Ne zaman seni düşünmeye başlasam bilmem kaç sigara sönüyor yanmadan” Mustafa KARAAHMETOĞLU 30.01.2014 Sesi ile şiirime değer katarak can veren değerli kardeşim Nurefşan’a çok teşekkür ederim… |
Ne kadar vurucu dile getirmişsin kardeşim ızdırabını.
Gönülden kutlarım.
Seslendirme için sevgili Nurefşan Adiloğlu,nu da kutlarım.Çok yakışmış nefesi.