GÜLÜ KURUTTULAR
Gülü kuruttular dalında.
Toprağa düşen yapraklarda Beslediler bir kurtçuğu Bir avuç şekere Ömrünü satıp sevdanın Ardından helvasını yediler Uzun uzun serviler Ertafında dört dönen Kediler Bavullar Sandıklar İçinde biriken kocaman boşluklar Şimdi Taşınıp giden acılardan Birer Hatıradır Silinmez puslu camlara düşen gölgesi Okunmuş bir romanın sarı yaprakları arasında Kuru bir gül demlenir hayatın buharında. Taze mevsimlerden Sadece hafif bir esinti aydınlık gülüşlerden bir kırıntı Yüzlere iliştiriliveren. Hoşçakal diyemeden Kuruttular bir gülü Kendileri bile bilemeden |