EFKARNAME
Derin bir okyanustum;
Yavaş yavaş çekildi sularım. bir zamanlar balıklarım vardı oynaşan; Kayıklarım sularımda salınan... Ellerimin sıcaklığı özlenen olup kaldı bir yerlerde. Çoktan kaybettim Pamuktan yapılan bir anne kucağını; Babamın kıymetlisi değilim artık. Büyümeyi öğrendim Çocuk kalan yerlerime inat; Biraz daha çocuk kalarak... Bir şarap lezzetinde yalnızlığım; Sarhoşluğum efkarıma ilişveren küçücük bir leke... Gece baş döndürücü cazibesiyle Dilimden ısırıyor beni; Naralarım birikiyor kalem uçlarında; Hiç bilmediğim küfürler... Haykırışa dönüşüyor sustuğum yerde. Korkarım yine Dengesini kaybetmiş yürüyüşlerden Payıma aşk var bu gezegende... |
Hiç bilmediğim küfürler...
Haykırışa dönüşüyor sustuğum yerde.
Hepimiz SUSUYORuz.....