EY HAD BİLMEZ
EY HAD BİLMEZ
Ey had bilmezin teki Suskunluk korkaklık değil Saygınlıktır bunu bil Bilmiyorsan haddini Bir gün yıkarlar bendini Her derde çare bulundu Gen bozukluğuna asla Neylersin dibe vurmuşsa ahlak Tutmaz ki denizleri mayalasanda Sen davul çalarsın O dinler sivrisinekten saz Maya bozuk bir kere üstadım Emdiği süt bile maya tutmaz Almamışsa ahlaktan edepten yana bir ders Ahlaklısına, onurlusuna Gelecek elbet yaşananlar ters Yüzüne vurulan her tokat Gizlenecek pişkin sırıtışların ardına Yüzüne tükürsen bile Yarab şükürler olsun diyecek Vur/ dum dum dum duyacak ama İçine sindirerek hazmedecek Kurdun olmadığı yerde Elbet çakallar türeyecek Kendini bişey sanıp Ben aslanım diyecek Mahtap alırsan şayet Uzayıp ta gidecek Uzatmayalım artık Biz haddi biliriz Sen hadsizliğini İyisi mi unutalım gitsin Bu olay burda bit/sin Hüma Efkan |