Sahipsiz Sevdam
Seni düşlerime koyduğum günden beri
Bir türlü gerçeğe dönüştüremedim Seni yüreğime ektiğim andan beri Bir türlü dilime döküp söyleyemedim... Ağaçlar çiçek açtı, ortalık yeşillendi Gönlüm bu fütuhattan nasiplenmeyi bilemedi Kalbim hep, o dedi, o dedi, o dedi Bir türlü senden vazgeçemedi... Haziran geldi ağaçlar meyvelerini verdi Damaklar bu meyvelerle daha da lezzetlendi Aşıklar bu mevsimde dünyalarını birleştirdi Benim ise bitmedi gönlümdeki eleştiri Gönlüme bir kıvılcım attım tutuştu Yüreğimde koca bir yangın oluştu Sevildiğini bilmeden sevmek suçmuydu Eğer sevilmezsem benim halim ne olurdu? İlmik ilmik dokundum hayat tezgahında Har har yandım sevda yangınında Kendime bir eş bulamadım, aşıklar sokağında Seni bir türlü koyamadım, gönlümün limanına... Sonbahar geldi çattı, ağaçlar yaprak döktü Fırtınalar koptu hep, ne fidanları söktü Yüreğim haykırdı ama, ağzım hep dudak büktü Bu karşılıksız sevda , sırtımda büyük bir yüktü Günler geçti bir bir, toprak beyaza büründü, yüreğimden kırık dökük cümleler söküldü, Bunlar kalem ile beyaz bir kağıda döküldü, Senin hayır cevabın ile bütün hayallerim söndü... Ne şiirlerim yüzümde gülücükler oluşturdu, Ne de hayat beni biriyle buluşturdu... Ama yine de gelmedi, umutlarımın sonu, Sessiz yuvamda heyecanla bekliyorum onu.... 16.05.2008 CUMA Mustafa KAPLAN |