Çayı sevdim yadında ilk yudum bakışların.
Her katrenin özünde senin ıtırın saklı.
Erittin buzlarını nefesinle kışların.
Gönül yatıya kaldı izne çıkardık aklı.


Senden bahsetti her şey eda renk tavır iklim.
Kelimeler süzüldü dem aldı duygularım.
Demlik ile semaver dokudu ipek kilim.
Yokluğunda hâl vahim bütün şarkılar yarım.


Zaman erir su misal düşer takvimden yaprak.
Hayalin hep konuğum çayımda buğu buğu.
Adının başladığı efsaneyi nazla tak.
Görenler işte desin kakülü güllü kuğu.


Güzellik ki sendeki değişmeyen sırlı hal.
Semaverin demliğin ikliminde gül yüzün.
Sana ben Leyla dedim divanlarsa gül misal,
En ağır misafirim bu demden sonra hüzün.


Sevdim çayı yadında ellerin sızdı suya.
Berraklaştı çayımın her yudumu dem be dem.
Gamzenin ışıltısı çelme taktı uykuya.
Kâğıt ve kalem oldu sensiz yarama merhem.

Hâlâ kilitli kapın bekliyorum çar nâçar.
Bir şiir yazıyorum gözlerinden yadigar.
Diyorum insaf eder bir gün kapıyı açar.
Ve çayı seviyorum ne çare neye yarar.

Çay ve gül ikilemi bende değişmez sızı.
Harflerin rüyasına girer billur bakışın.
Sensin hayallerimin eskimeyen yıldızı.
Yokluğun nedenidir sinemde kara kışın.
Ankara,24.04.2014 İ. K