Ebru ve Sen
Ebru suda gülümseyen kâğıtta üşüyen desen
Ebru hareli bir ışık ışıl ışıl gözlerinden Geleceğe gönderilen efsanenin sureti ebru ve sen Dökülür suya hayaliniz renklerin sözlerinden Ebru ve sen Hatırasınız incelen hayallerden Hareli bakışlarınız yuva yapan turnaların teleği Ellerden süzülen hayal gibi İncelirsiniz Hatıra kalır en güzel iz Gülüşünüzden Ve yağmur damlaları kadar berrak Düş görür güvercinler Hayallerden uzak Ebruli bir rüya tabir edilir gündüzün Geceler kıskanır Elleriniz hep incecik narin Erguvanlar açar rüyalarım sayenizde Mevsim bahar aylardan nisan An be an yadıma düşersiniz Kuruyan dudaklarım ıslanır adınızla Bir yağmur yağar inceden Saçlarımda annemin eli Gülümseyen güneş gibi sımsıcak Cennet ayaklarının altındayken Yüzünde mütevazı bir gülümseme hep bana bakar annem Bakışları dua dua sarar garipliğimi Hep sırrımı saklar annem Pazara çıkarmaz ipliğimi Ey sonsuzluğun sahibi Sen yap sahipliğimi Ben ebrunun ebruli bakışlarından kaybolurken Gül tenli bir peri tutsun ellerimi Dilimde gül mahreçli adı Hayalimde yadı Bir elif miktarı o sussun Bir elif miktarı ben Arık bir hükmü yok ne desem Beni tutsak eylediniz ebru ve sen… Ankara, 22.04.2014 İ.K |