DAYIMA MEKTUP -17-Bağlandıkça yalan dünya iline Harcar iken nefesini; say Dayı! O küflenen akort tutmaz teline Biraz olsun muhabbeti; yay Dayı! Boğuk çıkan nefesleri; bay Dayı! Parmakların perdelerde raks etsin Söyledikçe kulağımdan pas gitsin Aradaki çığa benzer kin bitsin Yanlış yoldan çer-çabucak; cay Dayı! Çirkinliğin arasından; kay Dayı! Aşıklıkta; kaftan-makam arama Derviş gönlü, yasaklıdır harama. Aşk ateşi dokunursa çırama Benim için tam orası; toy Dayı! İç cebine tebessümü; koy Dayı! İyiliği geçirince eline Gem vuruver, zehirlice diline Önemlidir sahip olmak beline Kirliliğin libasını; soy Dayı! Zalimlerin altlarını; oy Dayı! İnat ettim, çabalama taşımdan Vermemeye, yeminliyim aşımdan Gözden düşen Keltepe’nin kaşından Çimeninden yolduğunla; doy Dayı! Feryat etsem şu dağlara; oyy Dayı! İsmail Süklüm ( Şiirime yorumlarıyla destek olan gönül dostlarıma sonsuz teşekkürlerimi sunarım.) 19 Nisan 2014 KASTAMONU |