BOĞAZI KESİKTİR AŞKIN...
/ Artık hiç bir yanı bağışlanmaz varlığı köhnemiş bir aşkın...
Çünkü aşk bitmiş, ayrılık başlamıştır çoktan./ I Zulamda biriktirdiğim upuzun yollara bakıyorum yedeğimde ki ıslak ayrılıklar için... yalancı yollara kanar yüreğim ellerimde bir suç aleti gibi tuttuğum, asabı bozuk şiirler... ve küflenip durur düş hırsızı zaman her aşka rötarlı kalbimde.. Hakkımızda suç duyurusudur aşk yasalar izin vermez, sevemezsiniz bir bıçak kırılır kalır içinizde, şiir bulaşır ellerinize ve ’aşk gelir, ama siz git diyemezsiniz...’ II Asla kurallarını bilmediğim oyunlarda, hep mağlup döndüğüm dağınık akşamlara inandım... insanın çoğalan cehenneminde, paranın kirinde kanatılırken figüran hayatlar baktım ki herkesin koynunda irileşen buruk sızısı ve tedirgin sevinçleri.. kimse katlanmaz kimsenin acısına yaşamak ki, yedeği yok / tekrarı olmayan. III Vazgeçtim; cebimden düşürdüğüm şiirleri aramaktan masumiyetini koruyamadığım her aşkın çamurlu sularında... Oysa ki, düşler hep düşmek için, hayatın dibini görmek ve sevmek, akşamüstü kederlerde asla bağışlanmaz intiharlara akmak için... Hayatın intihar tutanaklarında, bilekleri kesikti aşkın... intihar ki, yaşamı reddedip ölümle erken sevişme biçimidir. İntihara meyilli, simsiyah bir çağdan geçiyoruz tutunun; sıkı tutunun! IV Asiydik ve faili meçhul coğrafyalardan geçiyorduk sonra içip içip kendimizden... Gülünç ve sitemkardık, yorgun ama sokulgan ve ürkek, nafile bekleyişlerde.. nasıl kirliydi günler, askerlik fotoğraflarım kadar eskimiş ve yırtık pusuda kurtlar, çakallar ve tetikte yalnızlık çekilmeyi bekleyen.. boğazı kesikti aşkın, insanın katil sıcaklığında aşk ki, çaresizliğin namlusunda, ana rahminde öldürülen bir çocuk kadar masum. V Düşler hep düşmek için, hayatın dibini görmek kimsesizliğin soğuk sularında herkes sever yarasını bir zaman yaralarda açar her mevsim bir çiçeğe öykünerek... Ve kanla, katliamla nasırlaşır umutlar hep böyle eksilip, savruldukça bozgun sevgilerde herkes düşer kendi uçurumuna Ve derim ki: ey insanlık! kazmayın birbirinizin içindeki uçurumu kazmayın! İnsan ki unutan ve unutulmaya hazır kavganın, kargaşanın içinde aşkını, özlemini boğdurmuş ve yenilmiştir. VI Zulamda biriktirdiğim upuzun yollara bakıyorum yedeğimde ki ıslak ayrılıklar için... yalancı yollara kanar yüreğim ellerimde bir suç aleti gibi tuttuğum, asabı bozuk şiirler... ve küflenip durur düş hırsızı zaman her aşka rötarlı kalbimde.. Hakkımızda suç duyurusudur aşk yasalar izin vermez, sevemezsiniz bir bıçak kırılır kalır içinizde, şiir bulaşır ellerinize ve ’aşk gelir, ama siz git diyemezsiniz...’ (Birdal Erdoğmuş / İSTANBUL / 2011) |