AŞKI GÖMDÜM KADERİN KABRİNE
AŞKI GÖMDÜM KADERİN KABRİNE
Dilimde türküler Sineme vura vura Canımı acıta acıta Ayrılığa ağıt yakmakta gözüm Sevdanın kara pençesinde Biz paramparça olmadan Kaçıyorsam bundan Ah efkarın şelalesinde Yokluğunla kahrolacağım belki Günbatımlarında kızıl bulutlar Toplasa da kirpiklerim Hasretinden aklımın uçlarında kalsam da Çağırma sevdiğim Gelirsem Seni kaybetme korkularına Yenilir ruhum Kedere batmışsam bundan Off can ağrım Biz mevsimler üşür Biz semanın yıldızları hep ağlar Biz limanına demir atmaz umutlar Biz hikayesine bir hece yazamayız Yanıyorsam bundan Bırak Sana sevdam Yalnızlığımda nefes alsın Gecenin koynunda hüzüne dalsın Boşluğun çığlığında sussun öylece Öylece biçare Uzaklar aramızda kalsın Sen bana ödül ben sana kül Tükenişim bundan Zamansız esen rüzgardık Hazandık bahara kandık Sevdanın çölünde savrulduk Bende ne derman Ne de dayanacak hal kaldı Ey bakışı yaralım Aşkı gömüp kaderin kabrine Gitmek düşmüşse bana Gidiyorum Yorgunluk kahvem hazır mı gece Meryem ASLAN |
hüzün yine hüzün neden bırakmazki yakamızı bu hüzün
kovuyorum yne gitmiyor meleğim her satırı içimi yaktı bilesin arkadaşım
acaba hüzünlerlemi nefes alır hale geldik diye de düşünmeden edemiyorum bazen
ama yürekte ne varsa onu yazıyor kalem meleğim yorumu da beğenerek dinledim fon başka güzel
bu güzel yüreklere selam olsun meleğim bende şiirin hüznünde gidiyorum hoşçakal