HAYALE YOLCULUK
İçim ızdırabın bedesteni
Her köşesinde ağır yarası var Bakın işte şurada Hayallerimin tablosu Nasıl yıpranmışlar değil mi Onun yanında Umutlarımın lambası asılı Nedense ışığı hep kısılı Gelin, gelin hadi Az ilerdeki Koltukta yalnızlığım oturuyor Bir ileri bir geri sallanıp duruyor Haa o sehpanın üstünde ne mi var Ağlamayı unutunca gözlerim Kurudu mor çiçeğim Şu emektar da gramafon Arada eşlik eder sıkılınca ruhum Zeki müren’den "Ne zaman iki satır yazmaya kalksam hep sana hep seni hep bizi yazıyorum" Çalmıyor mu dalar giderim Beni tanıyan hüzün gözlerine O sandığı hiç sormayın Vefası eksik duygulardan öyle yaralı ki üç kilit vurdum yetmedi Ne rengi kaldı ne nakışı Dokunsanız bin parçaya dağılır Duvarda duran beklenenlerin Guguklu saati Kalmadı eski telaşından bir eser Zamana yenik düşmüş sesi Duyuyor musunuz Sağda ki mangaldır o Ne vakit biraz sevincim olsa hemen ateş alır Dertleri kederi pişirir buyur eder Hay Allah az daha unutuyordum Burada sol tarafta En değerli biblom var Yüreğe nasılda benziyor değil mi Sevmeyi seviyorsa da Bir bilseniz ne yoklarda kayboldu Hasretin çaresizliğin Tarifsiz acılarda kahroldu İsmini koyamadığı sevdayla kor oldu İşte bunun için Bu bedestende her şey bir mutluluk etmiyor Ve eskidikçe anılarla yıkılmıyor Gidelim mi artık Meryem ASLAN |