DÖNÜŞ
Sana dair
Ne çok ayrılık biriktirmişim Ne çok susmuşum Ömür ağacının kırılan her dalında Yapraklarında sancılı şebnemler Umutsuzluğa isyandan çıldırdılar da Ben hep dilsiz kaldım Azdıkça sızılarım İçin için yandım yandım Gıkımı çıkaramadım Bu sevda bizimdi de Gidişimin sebebini bulamadım Nedendi bu kaçışlarım Zalimliğim nedendi bilemedim Özlediğim ne varsa Bıçakları biledim kederin kursağında Üşüttüm gönlümün kırağında Prangalar vurdum aşkın ayaklarına Serseri mayınlar döşedim maziye Oysa tüm şehrin sokakları sendin Duyduğum her şarkı seni hatırlattı Tesellisiz Perişan halsiz Belki dedim belki Unuturum dedim Öyle derine işlemişsin ki Çözemedim Sevdiğim Ah benim çaresizliğim Devinim dövündüğüm Suzan bakışlarında öldüğüm Bağışla Olmadı, olmadı Taşıyabilirim sandım Yüklendikçe ezildim Sensizliğe kalmadı takatim Eşiğine düştüm işte Yine tutar mısın ellerimden Akar mı yine Gözümden mutluluk selleri Gel de omzun hasretle ıslansın Sarıl da kalbim kalbine yaslansın Haydi fısılda kulağıma... Meryem ASLAN |