Sana dair
Ne çok ayrılık biriktirmişim
Ne çok susmuşum
Ömür ağacının kırılan her dalında
Yapraklarında sancılı şebnemler
Umutsuzluğa isyandan çıldırdılar da
Ben hep dilsiz kaldım

Azdıkça sızılarım
İçin için yandım yandım
Gıkımı çıkaramadım
Bu sevda bizimdi de
Gidişimin sebebini bulamadım
Nedendi bu kaçışlarım
Zalimliğim nedendi bilemedim

Özlediğim ne varsa
Bıçakları biledim kederin kursağında
Üşüttüm gönlümün kırağında
Prangalar vurdum aşkın ayaklarına
Serseri mayınlar döşedim maziye
Oysa tüm şehrin sokakları sendin
Duyduğum her şarkı seni hatırlattı

Tesellisiz
Perişan halsiz
Belki dedim belki
Unuturum dedim
Öyle derine işlemişsin ki
Çözemedim

Sevdiğim
Ah benim çaresizliğim
Devinim dövündüğüm
Suzan bakışlarında öldüğüm
Bağışla

Olmadı, olmadı
Taşıyabilirim sandım
Yüklendikçe ezildim
Sensizliğe kalmadı takatim
Eşiğine düştüm işte
Yine tutar mısın ellerimden
Akar mı yine
Gözümden mutluluk selleri
Gel de omzun hasretle ıslansın
Sarıl da kalbim kalbine yaslansın

Haydi fısılda kulağıma...

Meryem ASLAN