adını büyük puntolarla düşmüş Tanrı ömrüme işte bu yüzden ölüme meyyal bir gül gibi açacağım avuçlarında önce...
ki muğlak sularında yıkanıp sonra kefenlense de özgeçmişim miş’li geçmiş gözlerinde di’li geçmiş şarkılar terennüm etse de dilim dilsizliğinde değişmeyecek hiçbir şey sana yemin ederim...
seyyah olur ruhun bedenimde her gece yaşam ile ölüm arası sinsi bir sürgitte bir hayali tutabilirim belki ellerimle belki zihnimle örebilirim çitlerle çevrilmiş mavi bir dünya ve dokunulmazlığı olur belki o dünyanın camdan ruhla etten duvar arasında arafta...
ey gönül sözüm sanadır yangınlarda yaktım seni bilirim bilirim külünü savurdum senden habersiz her gün deldim geçtim seni acımasızca paslı bir hançerle...
ey gönül senden özürdilerim özürdilerim çektirdiğim ezalar için ama bil ki hepsi ama hepsi körolası bu sevdadan...
ve annem aşkla beledeğin kundağımdan kan göğnüdü sızım sızım yandım perçinlendi pirinçten bir levhada adım ad’sızım...
de ki, sev ama tapma hayır’sızım! ve üç kez fısılda kulağıma yeni adımı inan bana ben d’uyarım...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sürgit... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sürgit... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İnsanın adı, gölgesi gibi olurmuş; hep takip edermiş onu... Adım Özlem ve hep özlemini duyarım bir şeylerin... Senin de çok güzel bir adın var Sevtap'ım... Sevdiğini hücreleriyle, ilikleriyle birlikte sevensin sen; bilirim.. Böylesi sevmek, karşılığı olmazsa, sevene yüktür; bunu da pek iyi bilirim ne yazık ki...
Sen; tanıdığım en güzel yürekli insanlardansın; yazdığın bunca muhteşem şiirlerden, içli mi içli dizelerden taşıyor bu işte bak...
Seni meydana getirip büyütüp yetiştiren annenin nurlarla dolsun yattığı mekân...
Allah' ım seni güzel yavruna ve ailene bağışlasın dilerim...
Ve seni çok seven bizlere tabi ki...
Çok çok sevgimle, muhabbetimle içli Mavi'm...
savaşçı tarafından 4/16/2014 11:00:59 PM zamanında düzenlenmiştir.
evet canım çok doğru demişsin, insanın adı kimliğine yansıyor sanki..içli mavin seni çok seviyor canımm...ve bu kez mavim kalmadı yazık ki...ama gönlümün tüm mavileri senin biliyorsun...bütün güzel dileklerine amin diyorum ama hep birlikte...iyi ki varsın ve hep sevgimlesin...çok teşekkür ederim...
insanın kendi yüreği nasılsa, karşısındakini de öyle görüp değerlendirirmiş...hiç kuşkusuz ki senin kendi kalitendir, yüreğinin güzelliğidir ve güzel bakan gözlerindir yazdıklarımı beğendiren...hep var ol canım benim, çok çok teşekkürler içtenlik dolu yorumuna...sevgimle...
Ne desem ben şimdi işte ben böyle bir şiiri kıskanırım. Sevgine sağlık güzel şairim, bu nasıl sarsıcı bir şiir; ne güzel bir aşkı tarif..."Sev ama tapma" İşte ne oluyorsa taparca sevdiğimizden oluyor değil mi can.
Yine de sevmenin her hali güzel, şefkatle sevmek de, merhametle ya da her nasıl olursa olsun nefretin sevgiye yenilmesi lazım. Sevmek insan olmanın erdemi Allah sevmelerden iyilerden, şiirden ayrı komasın!
Bu şiir yeni sanırım benim günümün şiiri oldu tebrikler sevgiyle kal, nicelerine esenlikler dileğimle ve sevgilerimle...
estağfurullah Nimet teyzem, biz senin eline su dökemeyiz daha, senin her türden çok değerli şiirlerin var...ve bütün güzel dileklerine teşekkür ediyor, amin diyorum...evet yeni bir şiirimdi, beğenmene sevindim Nimet teyzem.) öpüyorum çok, sevgimle...
seyyah olur ruhun bedenimde her gece yaşam ile ölüm arası sinsi bir sürgitde bir hayali tutabilirim belki ellerimle belki zihnimle örebilirim çitlerle çevrilmiş mavi bir dünya ve dokunulmazlığı olur belki o dünyanın camdan ruhla etten duvar arasında arafta...
Bana bak! Çok oldun artık sen :)))))))))))) Şiirden soğutacan böyle giderse.
aşkla beledeğin kundağımdan
kan göğnüdü sızım sızım
yandım
perçinlendi pirinçten bir levhada adım
ad’sızım...
Beğenerek okuduğum bu güzel eseri takdim eden yüreği kutluyorum...