saçları sen kokulu efruz
tutam tutam ömrüme kahkül
buğday başağı gibi dökülür göğsüne
güller ağlar bu seremoniye sen gibi efruz





kristal bir aynada raks eder masalsı bir peri
endemik kokulu çiçekler sen gibi kokuyor efruz
sağırlaşsın tüm acılara karşı ruhun
en güzel şarkının ahengine adın yazılsın efruz





bu şiirde asla hüzün olmasın efruz
sen istersen tüm evreni pembeye boya
en çokta yanağının rengine
ve gamzende öleyim efruz





hüzün yok olur bahar sen kokunca efruz
elinde açar endemik aşk çiçekleri
hüzün yok olur efruz
çünkü sevgin boyuyor tüm evreni





geceye emanet ettim düşlerimi efruz
senin yazdığın şiirleri okudum bir solukta
kıskandım her satırdaki meçhul sevgiliyi
yıldız olup düşerim şimdi avuçlarına





bu gece seni düşündüm efruz
ayıkladım ayrılığın diken açan güllerini
ve bu gece yıldızlara emanet ettim içimdeki seni
ve senin için yazacağım artık tüm şiirlerimi efruz





mahmudiye düzkaya