ANNEMENe bekliyordum bilmem hayırsız bir adamdan Onca güzel dururken beni mi sevecekti Küstüm hayata güne çıkamadım odamdan Bunu gören annemse nerdeyse dövecekti. Dedi akılsız kızım hayat kolay mı sandın İlk gördüğün adamı sevdin de ne oldu ki Bir çift tatlı sözüne ne kadar çabuk kandın Bu annenin gençliği boş yere mi soldu ki. Dedim anne bilmedim inandım sözlerine Öyle güzel baktı ki gönlümü derde saldı İstedim uzanayım aşkla o dizlerine Yüreğim ayrılıkla böyle ayazda kaldı. Hüzün dolaştı birden annemin gözlerinde Usulca uzanarak okşadı saçlarımı Kızgınlık yoktu artık o acı sözlerinde Eliyle düzeltirken çatılmış kaşlarımı. Öptü alnımdan sonra geçecek elbet dedi Her genç kız hayatında belirler o yüzleri Annende yaptı hata bedelini ödedi Seni korumak için söyledim o sözleri. Büyüdükçe anlarsın gerçek seven terketmez Seni yem etmez kurda göğsünü siper eder O adamlığını bilir kavga etsen farketmez Seni güllere sarar gönlünden öyle gider. Annemin şefkatine kollarımla dolandım Yerden göğe haklıydı o benim her şeyimdi Dizlerine yatarak sevgisine bulandım O varken yalan aşklar benim sanki neyim di? Annelerin güzeli yerden göğe haklısın Bir daha geçmem dedim yalan sevda önünden Sen ne özel kadınsın yüreğimde saklısın Benzemek istiyorum güzel kalbin yününden. Yorulsam hatalardan dinlenirim koynunda Bilirim açık olur sonsuzdur sevi kolun Daha doğduğum günden vebal oldum boynunda Yalnız bana aittir bilirim billur sol/un. Sen varken dokunamaz ne kurdu ne de çiyan Seni üzdüm bilirim gönlünü derde saldım Bu kızın kurban olsun dertten kederden uyan Ben artık iyileştim anne sevgine daldım. Ayvazım DENİZ |
Esenlik dileklerimle.