Sen Şairyalnız ve bir o kadar mutsuz bilindin şair kelimelerce kalabalıklarını izledim onlar rüyalarında gül bahçelerinde dolaşırken sen parmaklarının ucunda ve ayağın toprağa değerek gül kokuları içinde karanlığı yarıp gezdin kimse bilemedi bülbüller çilerken sesin mısralara döküldüğünü belki kimseler bilmeyecek güllerin arasında gizli kalabalıkların olduğunu onlar seni şair onlar seni yalnız sanacak sen en kuytu köşelerinde şiirlerin hüznün koynunda sanıldığın yerde sesi yüreği dili olduğun insanların elinden tutuyor olacaksın bırakma omuz verirken yıkılmışa sinene akıtırken mutsuzun gözyaşlarını sırt ver sızıdan yana biraz taşı yüklerini ve sen şair düşerken mısra mısra çocukların uçurtmalarında o anlayamadıkları sevdalarınla yüzüne yerleşen gülüşünle martı kanatlarında onları da anlatacaksın üzülme bırak seni yalnızlığında sansınlar bırak şiirlerini dirhem dirhem kanatsınlar sen kendin sen şair hüzünlerin gizini bir gün anlayacaklar Nevim Karahan |
sen şair
hüzünlerin gizini bir gün anlayacaklar
TEBRİKLER BAŞARILI BİR SERBEST