Jilet KesiğiAdım intihar olsun Sende ihanet Bende cinayet olsun Şaşkın bakışlarımın izine düşsün arsız kahkahan Sen sus ol İçimdeki yılgın acılara liman olsun Büyüsün gözlerin gözlerimde Ufalsın avuç içlerimin sızılarında acıların Yok, ey sevgili! Gönlümün yok başka çaresi Bir elimde intihar, bir elimde cinayet Vuruyor yerlere şeklimi Çarpıyor dağların deli yamaçlarına İnsanlıktan çıkıyor öfkelerimi Cellât oluyorum içimdeki çocuklara Kendime intihar oluyorum Sür/sen beni denizlerinin ulaşılmaz koylarına Uzağında sussun sesin Yüreğimi yoğur acı hamuruyla, bük, kır Kendince şekil ver çaresizliğime Ne olacaksa elinden olsun Vurulacaksam sinemden Bırak bir bakışlık kurşunun olsun Ne vuslata varabildim ne ayrılığa dayanabildim Zamansız bu yağmur Hangi yön güneşe götürür gecemi Hangi yön karanlığa tuzak Sen imkânsızım / sızımsın Tuzak kalbinde sevgili! Bırak bedenimi, yansın ateşlerinde Dağılsın yüzüm Yağsın topraklara sevdadan damlalarım İsimsiz mezarlara at / öldür beni sevgili Gözlerime Mecnun’un gözlerini dök Ferhat’ın kefenine sür gölgemi Sür beni uzaklara Şehrinin kapılarını yüzüme kapat Yak bahçelerimi / yak beni sevgili! İhanet çukurlarında cinayetlerim mi? Pişmanlık uçurumlarında intiharlarım mı yakıyor seni? Benim için hiç yandın mı? Sen allı pullu beyazlar içinde kal bulutlarda Beni yağdır taşlara, at ey sevgili! Üzerime çığlar gönder / göm sevdalı yüreğimi Göm yağmurdan düşlerimi Gelirsem peşinden, git dediğin yerde Jilet at bileklerime Kan yolunu takip ederim Merdivenlerden yavaşça çık sen, git bulutlara Sustur dünün gizlerini Aç avuçlarımı Düşsün cinayetim, kendime cellâdım Beni sana bağışlayamadım Söylenirken içinde adımı Anma / sızın sızımdır İhanet olsun adım Yanında götür bütün dilekleri Jiletin keskin yüzüne koy intihardan yüreğimi Ölsün Hasretin süngülerini sür gözlerime Ey Sevgili! İntiharımsın Benim değilsin Bir jilet kesiğinde saklayacağım seni Gitmeliyim / senden / gitmeliyim şimdi Nevim Karahan |