Hep, bir zamanlar diye başlar
Ardından dile gelir teker teker
Esir alan hatıralar.
Yıllar geçer bir yandan
İnci tanesi gibi süzülür damlalar.

Ağır bir yük omza binen
Kim varsa geride kalan.
Yana yakıla ağlamalı mı
Hicap ederken geçmişten
Yasını mı tutmalı
Çoktan gitti giden.

Kapalı bir kutu bize sunulan
Kâh mutlu kâh efkârlı
Kalp denen olsa da yaralı.
Gün değil mi önümüze serili
Hep de anın kıymetini bilmeli.

Umutlar saklı yarınlarda,
Sevgi değil mi ilaç yaralara.
Yol uzun ya da kısa
Ağlasan ya da haykırsan ne fayda.

Çoktan sattım dünü
Geç de olsa gördüm günü.
Özlem değil mi sevgiyi pekiştiren,
Hüzün değil mi
Mutluluğu kıymete bindiren.
Ne fark eder artık
Geçen günden yüksünmem.

Sıcacık bir esinti
Uzaklardan ruhu okşayan,
Yoksunluk denen ne ki
Yürekten seviyorsan.