MAHO’NUN SÜLÜ
Kapıvermiş üç - beş çiğdem tarladan
Tavlamaya gelmiş gâvurun dölü Büyük iş becermiş sanki şarlatan! Yabanın ayısı ne bilsin gülü? Ben böyle hıyarı basmam turşuma Hangi akla hizmet gelmiş çarşıma? Kaşına kaşına geçti karşıma Köyümün “Şarlo”su: Maho’nun Sülü! Bir kaşı havada, öbürü inik Poz atıyor belli yılışık enik Holivud yıldızı yanında sönük Cırlarken tükürük saçıyor dili Öyle komikti ki evlere şenlik! Kolpacı surattan akıttı cinlik Aklından geçirip bin türlü hinlik Komadı mangalda bir gram külü Maydanoz yapışmış sapsarı dişe Eksik üç tanesi sineğe gişe “Gel, kaçalım.” dedi; bak sen şu işe! Çeneden sızarken ağzının seli “Len, Sülü! Ne diyon pörtlek aslanım? Demek beni seçtin kendine hanım Aklını alırım, dinim, imanım!” Meledi saf, salak; kızardı keli İnadı inatmış; saydıkça saydı Allah inandırsın; içimi baydı Şovu bu kadarla bari kalaydı Gerdanı şişirip kıvırdı beli Kuru fasulyeyi çok yemiş gece Yüzüme geğirdi geberesice! Üstüne tuz biber ekti iyice Öküzü kaçırttı kıçının yeli Şalterlerim attı; çıldırdım birden Deştim ciğerini tam yirmi yerden Söktüm işkembeyi; döküldü şirden Ruhuna Fatiha! O şimdi ölü Mücella Pakdemir 3. Kitap şiirlerimden DEĞERLİ DOSTLARIM, SORANLAR OLDUĞU İÇİN BELİRTMEK ZORUNDA KALDIM. BU ŞİİR TAMAMİYLE KURGUDUR. KAHRAMANLARI HAYALİDİR. İSTANBUL’DA DOĞMUŞ, BÜYÜMÜŞ BİRİYİM VE HİÇ KÖY HAYATI YAŞAMADIM. BÖYLE BİR OLAYLA DA KARŞILAŞMADIM. ŞAİRLER, HER KONUYA, HER OLAYA, YAŞASALAR DA YAŞAMASALAR DA EL ATARLAR VE ONU KALEME DÖKERLER. BU BİR "SATİRİK" ŞİİRDİR. DOLAYISIYLA, ÜSLÛBU DA KONUSUNA, YAŞANDIĞI VARSAYILAN ORTAMA VE KAHRAMANLARINA UYGUN SEÇİLMİŞTİR. SAYGILARIMLA. MÜCELLA PAKDEMİR |