Bir anne, bir oğul hikayesi.

İnce kemikliydi annesi gibi.
Gözleri büyük, parmakları uzun,
Rengi beyazdı.
Yanakları çatlardı soğuktan.
Annesi gibi...

Uzun boyluydu,
Annesinden uzun olacaktı belli.
Şimdi onun elinden tutsada meleği,
Yıllar sonra o tutacaktı,
Güzelim ellerden kalan,
Her çizgisinde emek olan,
Anne elini...

Bir karış şimdi, bilekten dirseğe kol boyu.
Avuç içi kadar yüzü.
27 numara ayakkabısı.
20 kilosu.
Resim yapmak en büyük hobisi.
Anne resmi...

Beyaz boş bir sayfada,
Tam ortada.
Yeşilden çizilmiş yuvarlak bir kafa,
Gözler, burun ve ağızdan oluşan bir yüz.
Gövdesi ağaç gibi.

Sayfanın tam ortasındaa,
En büyük o.
Ve yanında kendisinin resmi.
Küçük ama,
Annesi gibi...

Bir gün diyor ki annesi;
- Oğlum seni çok seviyorum

Bende diyor...

Annesi diyor ki;
- Herşeyin en iyisini yapacağım senin için.

Yap o zaman diyor...

5 yaşında bir çocuk.
Çarşaftan pelerini ile,
Oynamaya devam ediyor...