Kehribar Olur Gözyaşı
gündüzüne küser gece
önce rengini sonra hüznünü bırakarak karanlık gökyüzüne bakar toprak toprak soğuk, korkak ve ben uzaklara dalar giderim günü geceyi gökyüzü ve toprağı konuşturarak şimdi günün eşiğine oturmuş gece hem sessiz hem alaca hem alacaklı dünden ve ürkek gelecekten keşke yalnız seni düşünebilseydim sağır olmazdım böyle yenidenli başlangıçlarla susturmazdım ağaçları keşke yalnız senin için koca bir çamın gözyaşlarını yıllarca saklayarak kehribar kolye yapıp boynuma takabilseydim -yumruk içinde taş avucun içinde buhar olur gözyaşı- |
güzel bir şiir okudum sayfanızda tebrikler saygılar