Mart koydum adını...
herkesin içindeki yalnızlık adım
savunmasız zamanlardaydım savruldu sesler dönerek çarptı sonra ibadet eder gibi yana yana sonrası hikâye öfkenin kardeşiyle buluşması gibi silginin kaleme olan aşkı yazdıkça silindi şimdi Ay öyle güzel ki kapattım gözlerimi ve gözler yankılanmaz ki ‘’avluda kocaman ağaçlarım adlarını sen koysan ne olur ki’’ ne de olsa; senin de adın … huyun aynı yağmur Eylül ten Ağustos, çatlamış saçlar Ekim savruk ve mat ve beyaz Mart gibi soğuk hâlbuki soğukta düşer cemreler Mart senin adın ömürse benim bulaşır mı tenime soluğun gunda |
adlarını sen koysan ne olur ki’’
ne de olsa;
senin de adın …
huyun aynı yağmur Eylül
ten Ağustos, çatlamış
saçlar Ekim savruk
ve mat
ve beyaz
Mart gibi soğuk
Kutlu/Yorum....
Yüreğinize sağlık.....