AKŞAM KAPILARINI AÇARKENDenizin değişen yaşlı renkleri Kulaç atmak ne zorlaştı derinlerinde Gün batıp akşamın kapıları açılırken ardına kadar Esen rüzgarla serinliyor düşler Çiğ bir yalnızlık düşüyor Mavi yaz günleri ne kadar uzak şimdi İnsancıl umutlar asılı kaldı çınarın dallarında Yabanıl bir uğultu kulaklarında Çarpık bacaklı yoksul mahalle çocukları Cılız gözbebekleri büyüyor gözlerine Siliyor gökkuşağının renklerini bir bir Renksizliğe akan zaman.. Yorgun ve eskiyen hayaller küflendi Cennet kokularını ararken Gönlün şafağı doğacak elbet Bilinmeyen yerlerde Bir çam ağacının gölgesinde Denizin yakamozlarının oynaşacağı günde.. |
Merhaba,
Genç arkadaşım, tek kelimeyle : Nefis!
Teşekkür ederim saygılar.