Yangınlarım...
bir şiir yazmak istedim
beyaz kağıt üzerine; olduğum gibi derinlerinde kayboldum beyaz kağıdın düşlerimde canlandırdım seni ilham perilerim kayboldu aniden kimse kalmadı yanıbaşımda bir ben varım bir beyaz kağıdım bir kalemim var çaresiz bir de sen... unuttum afedersin; bir de sensizlik denilen illet... beyaz kağıdım ıslandı kalem elimde sessiz sedasız ağlıyor mürekkebi suskun kaldı ucunda kalemimin sensizlik bulutlarında gözpınarlarım ıslandı tane tane okyanuslarda hasretin damlıyor sonsuzluğuna; beyaz kağıdımın... kalem suskun mürekkebi kurudu kaldı ucunda öylece yelkovanlar mahzun saatlerimin minelerinde derinlikleri dolduramıyor sensizliğimin acıları damladıkça tek tek hasretin kokan damlalar gözpınarımdan sonsuzluklara zaman denilen mefhum bile ağlar yalnızlığımı haykıran bu yangınlara… Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |