ANADOLU ÇOCUĞU
Ben Anadolu çocuğuyum kardaş bilemem diskoyu, barı
Ama rakip de tanımam elime aldım mı sazı Ben öyle sizin gibi tanınamam belki her yerde ama Sorsan ozan diye geçer benim bu civarda adım Siz şişe şişe parfümleri sıkarken boydan boya On şişe parfüme denk toprağımla ben (Buram buram Anadolu kokarım) Sorsam sana şehirliyim dersin medeniyetler bölgesinden Baştan aşağı süzsem bir tek medeniyet göremem Medeniyet nedir?Para mı, kariyer mi ya da şehirde yaşamak mı Yoksa Anadolu’m insanı gibi dürüstlüğünle tanınmak mı Ah kültür hazinesinin içinde cahilliğiyle kalmış kardaşım Uyan…uyan da bir seyret Anadolu’yu bak kimler (yoldaşın) Çık Anadolu’ya çok değil kışını yaşa şöyle birkaç ay Anlayacaksın halini hep alay ettiğin yıpranmış Anadolu insanının Hani en küçük bir derdinde diklersin ya bir şişe zıkkımı Sen oradaki zorluğu gördükçe,bir bardak çay bile alacak senin sancını Belki çok zorlanacaksın ilk başlarda ama, alıştıkça anlayacaksın (medeniyeti, alayı…) Unutma kardaş elini uzattığın her şeyde Anadolu var Dinlediğin türkülerde bile Anadolu bir çağlayan gibi akar Hiç düşündün mü yediğin ekmeği,dometesi,patlıcanı,biberi Hepsinin sofrana gelişinde köylünün emeği, çabası var SERCAN ŞAHİN |