Karar verdim kendi kendime
Üzülmüyorum bundan sonra
Ne beni bırakıp gidişine
Ne de senli geçen günlerime

Korkma içime atacak değilim
Bana yaşattığın acıları
Çünkü senli hatıraları atarsam içime
Kendimden bile nefret edeceğimi biliyorum

Yalnız da değilim zaten
Dostların en dostu hayallerim var
Baktın ki hayaller de yetmiyor
Adını haykırıyorum dağlara

Arama artık o eski saf aşığı
Unuttum senin adını, kokunu, herşeyini
Demekki unutabiliyormuş insan
Sevmeye kıyamadıklarını

Bakma bu satırları yazdığıma
Benimki sadece artçı biraz
Hani ayrılığımız bir depremdi ya
O depremden kalan artçıları diyorum

Sormayacağım şimdi nasılsın diye
Çünkü işe yaramaz biri için
Kelimelerimi israf edemem ben
Çünkü onlar senden daha lazım bana

Bazen hayallerime seni kattığımda
Hayal hayal olmaktan çıkıyor
Tam bir kabusa dönüşüyor
O yüzden nefretlerime katıyorum seni

Pişman mısın diye de sormayacağım
Çünkü aşk pişmanlıklarla değil
Şakayla karışık tartışmalarla yaşamalı
Çünkü aşk haince bir tuzak olmamalı

Ben böyle de mutluyum kadın
Alıyorum elime bir bardak çayı
Oturup balkonun bir köşesine
Kağıdı, defteri sülüyorum
Kırıp bir kalpten sızmış mısralarla