Zincir halkası: dünya
Sabahlıyım,
Gecenin sonundaki bir köy. Doğmadım. Neler doğar bilemeyeceğim. Geceye gebeyim, Dokuz doğurdum, Dokuz köyden kovuldum. ... Ben en çok izmarit söndürülmüş ay lekesiyim Ben gökyüzündeki o lekeyim. Memleket kokusu duymuyorum. Işığım, oradan değil. Ben , geceyi yakan külün iziyim. Ay’ım ben. Sabahlıyım, Sokak lambası olmayan sokağa da güneş doğuyor. ... Kendimliğim ben, Benden olma, benden doğma bir uzuvum Fikir dağarcığıyım. Bilmediğim bir zincir halkasında darağacındayım: "Dünyalıyım, Boynumu kesen o kutuplarında." |