imbatların ılık savruluşu yalıyordu yüzümün tortusunu eprimiş mintanımın yakasından bakıyordum balıkçılara belki bir balık olmaya öykünüyordum belki de deniz giden her vapurun ardından el sallıyordum gözlerimle belli, belirsiz...
bir martının sevgisi içime sızıyordu usulca balık olmak istiyordum martının ağzında o benimle yaşasın ben onda öleyim diye...
bulutlara tutunmuşken çocukluğum ve uçuyorken bir martının kanatlarıyla gökyüzünde martı ağzını açtı soluklanmak için gök/yüzünden düştüm hızla yer/yüzüne dilim süt kesmiş ağzımın içinde çökelek misali dibe çökmüş...
işte o andan beri ağzımdan çıkan her söz biraz buruk tadar biraz da ekşi kokar sevgili...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kumruların Sus Zamanlarından... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kumruların Sus Zamanlarından... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hayal dünyası geniştir ancak gezeriz Ve Sevgi Ve ona hayat sunmak için kendi canından vazgeçmek Lakin anne dışında buna cesaret edilebilecek fedakâr yürek
güzelsin şiir, tebrik ve teşekkürlerimi sunuyorum saygımla
duyu geçişlerini
şiirlerine çok iyi yansıtıyor
özellikle son iki şiir
imge ve betimleme zenginliği
tebriklerimle şair