ŞİMDİÇocukluğumun isyanı gözyaşlarım Kurumuş bir nehir yatağı şimdi Hüzün ve yalnızlık akıyor habersiz Bir gölge misali geçiyor yaşam Bilinmeden nasıldı,neydi, kimdi? O ilk aşkım, ilk sıcak kucak Mevsimsiz geldi geçti Şimdi soğuk bir rüzgar esiyor saçlarımda Gözlerimde nemli ve buruk duygular Ellerinin izi yok artık avuçlarımda. O deli dolu, o taşkın gençiğim Yitip geçti ıssız ve karanlık yollarda Alnımda başımı vurduğum taşların izi Yüreklerde hüzün,yalnızlık kelepçesi kollarda. Kor gibi pişmanlık yanar içimde şimdi. kutbo |