yorgun bir tanrı akıyordu gözlerinden.....
uykuda geçen bir yaşama ; günaydın diyordu uzun zaman sonra.
yorgun bir tanrı akıyordu gözlerinden ; zaman onun yoksulluğunu bekleyişlere bırakıyordu .... tüm tutsaklığıyla ..... rüzgarın esintisini yüreğinde hissederken ;dudaklarının arasında h^ala kilitliyken kelimeler .... nerede kalmıştı? yada nereye gidiyordu? geride kalırken ;bıraktıkları içinde hiç kaybolmamıştı ; tam aksine dökük bir barakaydı yaşam... güneş ışıklarını süzgeçten geçiriken .... hayallerini sıvıyordu insanların ... yorgundu .... bir yudum daha aldı çevresinde kimseler kalmamıştı; gerçeklerin içinde gittikçe yok oluyordu hayaller; yoksun bir halde; yetim hissediyordu... eksikliğini tamamlarken tüm insanlığından yorgun bir tanrı akıyordu gözlerinde |
Sade bir anlatım, güzel bir tema
ve haz duyularak defalarca okunabilen
usta işi harika bir şiir. Kutlarım,
kaleminiz daim olsun.